Drodzy Maturzyści, życzymy Wam jasnych umysłów i spokoju wewnętrznego, które pomogą Wam osiągnąć satysfakcjonujące wyniki podczas egzaminów maturalnych! Spełniajcie swoje marzenia, podbijajcie świat i nie zapominajcie o naszej szkole! [red. Maja Bochenek] Więcej zdjęć w albumie – Pożegnanie klas maturalnych 2022

Dnia w naszej szkole odbyło się pożegnanie klas maturalnych. Nasi młodsi koledzy i koleżanki jak co roku stanęli na wysokości zadania i nie zawiedli. Część artystyczna pożegnania, choć smutna i melancholijna, wprowadziła nastrój, który w nas trwał już od dłuższego czasu. Wiersze czy piosenki zostawiły po sobie ślad głęboko w nas. Odbiór świadectw był dla nas nie mniej wzruszający, w końcu w ten sposób skończyły się nasze najlepsze lata. Przemówienia, które przygotowaliśmy my jak i wychowawcy, sprawiły, że nawet Ci najtwardsi z nas uronili niejedną łzę. Jesteśmy dumni, że mogliśmy być częścią czegoś tak wspaniałego i poznać tak wartościowych ludzi, jakimi są nasi nauczyciele. Dziękujemy jeszcze raz za wszystko i życzymy młodszym klasom wielu niezapomnianych chwil w murach tej szkoły.

W dniu 27 kwietnia, w auli Zespołu Szkół Rolniczych, po raz ostatni w takim gronie, spotkali się tegoroczni maturzyści. Pożegnaniu absolwentów towarzyszyły zarówno radosne, jak i wzruszające chwile, w które wprowadziły zebranych słowa dyrektora Krzysztofa Świerka. Dyrektor ZSR wyraził przekonanie, że maturzyści ruszają w dalszą życiową drogę dobrze wyposażeni, zarówno w Przemówienia na pożegnaniu maturzystów od dyrektora szkoły i przedstawiciela rady rodziców Czas pożegnania ze szkołą średnią czy to w liceum czy w technikum jest momentem nostalgicznym i wzruszającym. W tej podniosłej chwili przedstawiciel każdej z grupy uczestników uroczystości powinien wygłosić kilka słów. Kolejność bywa różna, ale głos musi koniecznie zabrać dyrektor technikum, liceum lub innej szkoły średniej. Kolejnym mówcą może być przedstawiciel rodziców lub wychowawcy klas maturalnych, a na końcu nieodzowne jest, aby uczniowie pożegnali swoich nauczycieli i jeden z wygłosił przemówienie maturzysty. Jednak jest jedna podstawowa zasada – wszystko powinno odbywać się na wesoło. Przemówienie dyrektora szkoły lub wychowawcy klasy na pożegnanie maturzystów Mowa, która wygłaszana jest przez dyrektora podczas pożegnania uczniów klas maturalnych powinna mieć wydźwięk pozytywny, a jednocześnie trzeba wysławiać się tak, jak do osób dorosłych, a nie jak do uczniów. Konieczność ta spowodowana jest przez kilka czynników. Po pierwsze matura to przecież egzamin dojrzałości (no, może trochę na wyrost jest to określenie, ale jednak jest). Po drugie – żegnając maturzystów zakładamy, że wszyscy udanie przejdą przez egzaminy lub jeśli jest już po egzaminach, to je zdadzą. Po trzecie w życiu absolwentów liceum jest to przełom, po którym już nic nie będzie takie samo. Treść przemówienia w mniejszym stopniu powinna się do przeszłości, a w większym do przyszłości. Krótkie przemówienie, a raczej pożegnanie powinni wygłosić także wychowawcy. Wypada pogratulować swoim byłym uczniom i życzyć im wszystkiego tego co najlepsze w dalszym życiu. Przemówienie wychowawcy nie może pokrywać się z tym mówiony przez dyrektora. Powinno być o wiele bardziej osobiste, gdyż i relacje uczniowsko-nauczycielskie są silniejsze i często przesiąknięte emocjami. Pożegnanie klas maturalnych przemówienie rodziców Podobnie jak w mowie opisywanej powyżej ogólny odbiór wygłaszanych zdań powinien być więcej niż pozytywny. Przemówienie rodziców na pożegnanie klas maturalnych w pierwszym rzędzie powinno odnosić się do nauczycieli i szkoły jako takiej. Doskonałym zabiegiem jest odnalezienie ciekawego, zabawnego lub wieloznacznego cytatu ze słów patrona szkoły, a następnie opleść je własnymi zdaniami. Rodzice nie powinni unikać emocji podczas pożegnania maturzystów. Trzeba gratulować młodzieży, a potem chwalić grono pedagogiczne, chwalić i jeszcze raz chwalić. Pożegnanie nauczycieli przez maturzystów Wiek uprawnia do tego, aby takie pożegnanie było na wesoło. Przemówienie na koniec szkoły średniej wygłaszane przez przedstawiciela klas maturalnych powinno oczywiście być wyrazami wdzięczności. Podziękowania i uznanie dla nauczycieli jest wątkiem ważnym i koniecznym, ale wplatając wesołe zdania w przemówienie można dać się zapamiętać jeszcze lepiej. Trzeba jednak pamiętać, aby żarty nie urażały nauczycieli. Jeśli nie ma się pewności czy ktoś zareaguje niezgodnie z naszymi intencjami lepiej unikać tego żartu. Jest jednak prosty sposób przemówienie maturzysty było wesołe i bezpieczne. Otóż najlepiej śmiać się z samych siebie, wspominać szkolne historie i odnosić się do tego, że szkoła w której spędzono ostatnie lata była najlepsza z najlepszych, bo właśnie wesoła. Pożegnanie uczniów klas maturalnych. POŻEGNANIE UCZNIÓW KLASY III. Dzisiaj po raz ostatni spotykacie się w takim gronie- wśród kolegów i koleżanek , z którymi przez trzy lata spędzaliście czas oraz wśród nauczycieli, starających się jak najlepiej przygotować was do najtrudniejszego egzaminu, jaki niedługo będziecie zdawać 2016 Pożegnanie wychowanków klas maturalnych Dnia r. odbyło się uroczyste pożegnanie wychowanków z klas maturalnych. Po 3-4 latach mury internatu opuściła 34-osobowa grupa dziewcząt i chłopców. Dla nich przygotowany został specjalny program poetycko-muzyczny, który dostarczył wiele wzruszeń, ale także wiele śmiechu. Piosenki śpiewane były przy akompaniamencie instrumentów, na których grali Emilia Czerwiak (klarnet), Rafał Kilar (gitara), Michał Giłka (saksofon). Po części artystycznej wszyscy obecni zaproszeni zostali na słodki poczęstunek. Organizatorem imprezy była wychowawczyni Regina Kurzawa oraz dziewczęta z grupy III. 2. Zaproszenie gości przez nauczyciela na poczęstunek. A teraz dziękujemy wszystkim przybyłym na tę uroczystość i w imieniu pań, i dzieci zapraszam gości i nauczycieli do pokoju nauczycielskiego na słodki poczęstunek. 3.W trakcie wychodzenia gości klasy 3 śpiewają piosenkę. Autorzy scenariusza Beata Klimasek Wioletta Frąckowiak W 1918 roku 11 listopada był jednym z wielu ważnych dni dla kształtowania się państwa polskiego. Uczniowie naszej szkoły postanowili uczcić święto niepodległości, tradycyjną imprezą – V Przeglądem Pieśni i Piosenek Patriotycznych. Ze względu na trudną sytuację epidemiologiczną, tegoroczne uroczystości odbyły się w formie online. W przeglądzie udział wzięli uczniowie szkół podstawowych i ponadpodstawowych z Powiatu Kieleckiego. W dobie panującej pandemii, wszechwładnego pośpiechu, zgiełku i bezrefleksyjnego pochodu przez życie, Nasze przedsięwzięcie było przykładem współpracy regionalnej na płaszczyźnie budowy postaw patriotycznych oraz krzewienia tradycji i historii. V Przegląd Pieśni i Piosenek Patriotycznych został objęty patronatem Wojewody Świętokrzyskiego- Pana Zbigniewa Koniusza , Starosty Kieleckiego- Pana Mirosława Gębskiego , a także burmistrza Gminy i Miasta Chęciny- Pana Roberta Jaworskiego. Spośród nadesłanych nagrań przyznano nagrody w trzech kategoriach: I kategoria – Chóry i Grupy Wokalne: I miejsce: SP w Chęcinach II miejsce: SP w Starochęcinach III miejsce: SP w Bolminie II kategoria – Soliści do 15 lat: I miejsce: Julia Kasprzyk – SP w Polichnie II miejsce: Kamil Piątek – SP w Polichnie III miejsce: Maja Iwańska – SP w Wolicy Wyróżnienie: Agata Petelicka – SP w Polichnie Gabriela Polit – SP w Polichnie III kategoria – Soliści od 16 lat: I miejsce: Julia Górnicka – PZS w Chęcinach II miejsce: Wiktoria Siuda – PZS w Chęcinach III miejsce: Sylwia Kaczyńska – PZS w Chęcinach Wyróżnienie: Aleksander Janus – PZS w Chęcinach Wojewodzie Świętokrzyskiemu, Staroście Kieleckiemu oraz Burmistrzowi Gminy i Miasta Chęciny składamy podziękowania za ufundowanie nagród i wspieranie naszych inicjatyw. Dziękujemy wszystkim uczestnikom i opiekunom, którzy razem z nami uczcili Narodowe Święto Niepodległości. Takie motto chcieliśmy wywiesić na sali gimnastycznej, gdzie jak co roku miało odbyć się uroczyste pożegnanie klas maturalnych, wręczenie listów pochwalnych i gratulacyjnych dla rodziców. Różnie jednak splatają się ludzkie losy, nikt nie spodziewał się, że w tym roku będziemy żegnać maturzystów w ciszy szkolnego korytarza, w Najlepsza odpowiedź Jestem tegoroczną maturzystką i myślę, że wzruszyłyby mnie piosenki ( to takie klasyki) :Grażyna Łobaszewska - Czas nas uczy pogodyHalina Frąckowiak - Papierowy księżycMaryla Rodowicz - Łatwopalnilub piosenka typu Perfect- Chciałbym być sobąRoberta Flack - killing me softlyTurbo - Dorosłe dzieciDżem - Do kołyski może Cie też zainteresować piosenka Muniek - Świętyma nawet spoko tekst ( wszyscy moi kumple wyjechali stąd, daleko stąd)pozdrawiam :) Odpowiedzi Dziekuje zobacze jak daje w nich rade ;] Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Mirosława Białkowska. Scenariusz uroczystości pożegnania klasy óśmej szkoły podstawowej. Zawiera fragmenty wierszy i piosenek. Imprezę rozpoczyna nagrany na ta­śmę magnetofonowej dzwonek budzi­ka, a następnie zmontowane fragmen­ty dwu piosenek „Elektrycznych Gitar”. Dzwonek mnie obudził rano, wyglądam przez drzwi, Przedstawiamy Pańśtwu kabaretowy scenariuszpożegnania uczniów klas maturalnych. Scenariusz uroczystości na pożegnanie maturzystówGrupka uczniów – bardzo przestraszonych – wchodzi do klasy. Zachowują się niepewnie. Nieśmiało zajmują miejsca w „Co ja robię tu ?” – ELEKTRYCZNE GITARYNARRATOR: Czy pamiętacie początek roku szkolnego, kiedy ze smutkiem w oczach i rozpaczą w sercu po raz kolejny przekraczaliśmy mury nowej szkoły? Z żalem myśleliśmy o minionych wakacjach, a następne wydawały się tak odległe...Niektórym się wydaje, że nie ma nic łatwiejszego, niż zostać uczniem. Przekonajmy się więc, czy to „Jak upiec ucznia?” Uczennica w stroju kucharki z akcesoriami kuchennymi (łyżka drewniana, miska, wałek, dzbanek...), mąką i różnymi wiecie, jak trudno zostać uczniem?Nie wystarczy samo chodzenie do szkoły. Potrzebnych jest jeszcze parę innych składników. Oto dokładny przepis: formowanie ucznia rozpoczyna się już w przedszkolu i kontynuowane jest w latach następnych. Początkowo nie trzeba wielu składników. Wystarczy nieco odwagi, doprawionej sporą dawka nieśmiałości, która w trakcie dalszej obróbki wyparowuje. Stopniowo dodajemy hojnie wyobraźni i wrażliwości, poczucia humoru i szczyptę złośliwości. Wlewając wciąż nową wiedzę, zaprawiamy systematycznością, łagodnie mieszając. Nie zapominamy o kaskadzie pomysłowości i beczce sprytu, które stopniowo dolewamy do wyrabianego ciasta. Doprawiamy to umiejętnością ściągania i zabiegania o lepsze stopnie, dodajemy dobry wzrok i słuch. Ciasto formujemy na kształt barana, osła, gęsi, cielęcia lub papugi. Wypiekamy następnie w temperaturze, jaką osiąga nauczyciel podczas furii przez 45 minut zapominamy o nakłuwaniu cyrklem lub innym ostrym przyrządem szkolnym w celu wypuszczenia wody sodowej z w miarę artystycznie, posypując odrobiną lizusostwa i obłudy. Okładamy słodkimi uśmiechami, pozorami pilności i stekiem bezbrzeżnych kłamstw. Podajemy to rodzinie, aby się cieszyła i społeczeństwu, aby się z tym formę z ciastem do pieca, po chwili wychodzi upieczony uczeń w stroju wzorowym ( lub niegrzecznym).NARRATOR: W naszej społeczności szkolnej możemy spotkać takie jednostki, których marzenia sięgają wyżej, niż marzenia zwykłego uczeń w „Kandydat na dyrektora” Drodzy Nauczyciele, Koleżanki i Koledzy!Chciałbym dzisiaj , w tym uroczystym dniu zakończenia roku szkolnego, zwierzyć się wam z mojego największego marzenia. Chciałbym zostać DYREKTOREM SZKOŁY. Nawet sobie nie wyobrażacie, jakie mam plany. Nie chwaląc się, byłbym bezkonkurencyjny. Oto mój program zreformowania szkoły: 1. Na korytarzach automaty z czapkami-niewidkami dla nieprzygotowanych uczniów, aby ich nauczyciele nie Magiczne czujniki, dzięki którym nauczyciele na klasówkach nie widzieliby ściąg i nie słyszeli Raz na kwartał jeden dzień generalnego przebaczenia i spełniania wszelkich pragnień Usunięcie ze słownika wyrazów „wagarowicz” i „leń” jako obraźliwych dla człowieka w wieku Zatrudnienie odźwiernego, który witałby uczniów przy drzwiach uściskiem dłoni, dodając im tym samym odwagi do dalszych utarczek z Obowiązkowe bezpłatne półroczne wakacje dla wszystkich uczniów szkoły np. na Wyspach Do programu zakończenia roku szkolnego wprowadziłbym podziękowanie każdemu uczniowi z osobna za to, że wytrzymał całoroczne starcie: on kontra kilkudziesięcioosobowa Rada Pedagogiczna. Sami widzicie, że z takim programem mogę chyba startować w konkursie na młodzieżowego dyrektora szkoły. Wygrana murowana!NARRATOR: Niestety, do tej pory mamy szkołę, w której...Scenka: „W czasie lekcji dzieci się nudzą” do melodii „W czasie deszczu dzieci się nudzą”Jedna osoba śpiewa zwrotki, wszyscy refren. Uczniowie demonstrują swoje W czasie lekcji dzieci się nudzą,to ogólnie znana rzecz, choć mniej trudzą się i mniej brudzą się,ale za to nudzą się w statki albo w karty, ławki „zdobią” nie na żarty,markerami mażąc jei śpiewając słowa te:W czasie lekcji...Więc tu trzeba by zalecić,by nie miały lekcji dzieci,a już jeśli one są,to uważać bardzo, bo:W czasie lekcji... NARRATOR: Nudę na lekcjach przerywają tylko ciekawe powiedzonka nauczycieli, np.· Weźcie sobie te kapcie do serca.· To że noszę okulary, nie znaczy, że jestem głucha.· Klasa chodzi po klasie i nie zwraca uwagi na moje uwagi.· Zaborcy podzielili Polskę na trzy nierówne uczniowie próbują sobie urozmaicić czas na lekcji, tworząc własne „Copywriter”. Kilku uczniów prezentuje swoje teksty.· „Gdy miałem 4 latka, dostałem pierwszy cukierek od dziadka. To był Werthers Original. Mam go do dziś, paskudztwo nie dało się rozgryźć. Chcecie spróbować?” (rzuca cukierek)· „Pasta Kiwi każdy byt wykrzywi!”· „Po Cola Cao zwiędnie ci ciało!”· „Zobaczyłeś w lusterku jeden pryszcz na policzku? Kup sobie Clerasil. Raz, dwa i będziesz miał całą twarz w pryszczach!”NARRATOR: Niestety, nauczyciele nie doceniają tej twórczości i łamią kariery przyszłych copywriterów (czytaj: ‘kopirajterów’).Za to podczas przerw nie ma mowy o nudzie. Na korytarzach słychać rozmowy i śmiechy, a w powietrzu unosi się tajemniczy dym...Scenka: „Długa przerwa. Zakręt.”Znad parawanu unoszą się kłęby dymu. Po chwili wychodzi stamtąd uczeń, strasznie kaszląc. Przyjeżdża karetka pogotowia. Lekarze zaczynają reanimację. Niestety, pacjent nie przeżył. Diabełki zabierają jego Nauczyciele lubią udzielać nagan. Dzisiaj odwrócimy sytuację...Scenka: „Nagany”.Wchodzą dwaj uczniowie z dziennikami. Otwierają je i drodzy nauczyciele, wychowawcy, pracownicy szkoły. Absolwenci upoważnili nas, aby w ostatnim dniu roku szkolnego wskazać pewne niedociągnięcia w waszej pracy i udzielić nagany. Mamy nadzieję, że będzie nam to wybaczone, jako że nie czynimy tego z wrodzonej złośliwości, a jedynie ku uciesze tu zgromadzonych.· Na początek udzielamy nagany POLONISTOM - za zbyt częste corridy ortograficzne i zmuszanie nas do bezustannej, morderczej walki z bykami ortograficznymi.· MATEMATYKOM – za sprowadzanie wszystkiego do wspólnego mianownika.· NAUCZYCIELOM JĘZYKÓW OBCYCH – za zaprzeczanie Rejowi, który twierdził: „...iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają”.· HISTORYKOM – za teoretyczne omawianie, a nie praktyczne demonstrowanie bitew i potyczek historycznych.· GEOGRAFOM – za to, że nie pozwalają nam na umieszczenie Zwrotnika Raka na Biegunie Północnym oraz na przeniesienie Florydy nad Morze Bałtyckie.· BIOLOGOM – za uporczywe odchwaszczanie i nawożenie naszych jałowych poletek umysłowych.· FIZYKOM – za to, że nie stworzyli do tej pory perpetuum mobile do samoczynnego napełniania naszych głów wiedzą.· CHEMIKOM – za robienie nam z mózgu H2O.· NAUCZYCIELOM WYCHOWANIA FIZYCZNEGO – za to, że wbrew naszej woli prostują nam kręgosłupy.· KATECHETOM – za poskramianie naszych rogatych dusz i wybielanie czarnych charakterów – trud tyle ciężki, co bezowocny.· BIBLIOTEKARKOM – za to, że w dobie komputerów, wideo oraz Internetu zmuszają nas do pogłębiania wiedzy w przestarzały sposób – z książek.· HIGIENISTKOM – za to, że nie potrafiły, jak dotąd wynaleźć szczepionki przeciw lenistwu i głupocie.· Na koniec chcemy również udzielić nagany naszej DYREKCJI za to, że z wszystkich prawideł gramatycznych najczęściej stosuje tryb Do ciemnych zakamarków naszej szkoły zagląda czasem miłość. Dla jej ofiar świat nagle staje się różowy. Choć po pewnym czasie czar pryska, jednak szkolną sympatię będziemy wspominać ciepło, bo to przecież nasza pierwsza „Moja pierwsza miłość”. Do piosenki CZERWONYCH GITAR „Kto za tobą w szkole ganiał...” Dziewczyna i chłopak czule objęci, spacerują i uśmiechają się do siebie. Kwiaty, prezenty, czułości. Potem burzliwe Wreszcie finał. Przygotowania do matury. Obłęd w oczach, najbardziej wbijają się w pamięć słowa Sokratesa: „Wiem, że nic nie wiem”. Szukamy ostatniej deski ratunku i rujnujemy się „Ale ja nic nie umiem...” Po scenie przechadza się uczeń z deską na ramieniu, na której widać napis „Ostatnia deska ratunku”. Inni noszą worki różnej wielkości, z których wystają ściągi. Napisy na workach „dobrze przygotowany uczeń”, „Lepiej przygotowany uczeń”, „Wspaniale przygotowany uczeń” (z największym workiem).Uczennica obwieszona ściągami recytuje:Ja wiem, co to jest tangens,ja wiem, gdzie żyją kangury, ja wiem, gdzie płynie Gangesoraz gdzie leży Turyn!Ja wiem, co to jest atom,ja wiem, jak powstaje pasat,ja wiem, co ganił Katon,znam kwasów moc i wiem, kto pod Płowcami, ja wiem, że wiąz jest drzewem,lecz mówiąc między nami jednego tylko nie wiem:Nie wiem, czy zdam egzamin,nie wiem, czy złapię dwóję,a mówiąc między nami –to właśnie przewiduję./W. Ścisłowski „Wiem i... nie wiem”/Piosenka „Matura” – CZERWONE GITARYNARRATOR: Matura już za wami, teraz trzeba będzie odpowiadać na trudniejsze pytania - które niesie przekonani, że doskonale sobie poradzicie z wyzwaniami, jakie przed wami staną i mimo wątpliwości obierzecie właściwą „Acidland” – MYSLOVITZ lub „Dni, których nie znamy” – Marek Grechuta...........................Opracowały: mgr Małgorzata Bieniasz i mgr Aneta Dylska – nauczycielki języka polskiego w Zespole Szkół w Ropczycach (częściowo wykorzystując teksty z czasopism: „Bibliotekarz” i „Biblioteka w Szkole”).Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych: zmiany@ największy w Polsce katalog szkół- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> (w zakładce "Nauka").
Ślady na piasku i kręgi na wodzie. (L. Staff: "Kochać i tracić".) RECYTATOR - Siedzi ptaszek na drzewie I ludziom się dziwuje, Że najmądrzejszy z nich nie wie, Gzie się szczęście znajduje. Bo szukają dokoła Tam, nigdzie nie bywa, Trwonią życia dzień jasny Na zabiegi i żale, Tylko w piersi swej własnej Nie szukają go wcale.
Pożegnanie maturzystów – scenariusz uroczystości w technikumWSTĘPProwadzący 1:Nadszedł czas pożegnania kolejnych absolwentów naszej szkoły. Witam bardzo serdecznie wszystkich przybyłych na tę uroczystość gości: ....bardzo serdecznie witamy również przedstawicieli Rady Rodziców na czele z Panem..., dyrekcję szkoły, całe grono pedagogiczne, wszystkich pracowników szkoły oraz was drodzy 2Dzisiejsze spotkanie jest dla WAS - tegorocznych absolwentów szczególnie uroczyste. To ostatnia okazja do podsumowania Waszej pracy w ciągu czterech lat nauki, do refleksji i sztandaru 1Proszę wszystkich o powstanie• Baczność, sztandar szkoły wprowadzić.• Do hymnu. (śpiewa zespół muzyczny)• Po hymnie! sztandaru1 proszę o powstanie uczestnicy powstają przed wprowadzeniem sztandaru przygotowanie do wejścia postawa na ,,ramię’’2 ,,baczność” wprowadzić sztandar WERBEL uczestnicy w postawie ,,zasadniczej” -wprowadzenie sztandaru-zatrzymanie na ustalonym miejscu -w postawie,, na ramię w marszu”-postawa ,,prezentuj”3 ,,do hymnu” uczestnicy jak wyżej postawa ,,zasadnicza” postawa ,,salutowanie w miejscu”HYMN4 ,, po hymnie” uczestnicy w postawie ,,spocznij” spocznij -postawa ,,prezentuj”-postawa ,,spocznij”5 można usiąść uczestnicy siadają spocznij postawa ,,spocznij” Prowadzący 2: Prosimy o zabranie głosu Panią Dyrektor. Pani Dyrektor: Przemówienie + podziękowaniaProwadzący 2:Dziękujemy Pani dyrektor. A teraz oddajemy głos zaproszonym gościom..................Prowadzący 1: Dziękujemy. Prosimy o zabranie głosu przewodniczącego Rady Rodziców Pana....Prowadzący 2: Myślę, że przedstawiciele maturzystów - w tym ważnym dla siebie dniu - również chcieliby zabrać głos. Zapraszamy na Maturzystów – przemówienie WRĘCZENIE KWIATÓW 2: Dziękujemy. Czy ktoś z zaproszonych gości chciałby jeszcze zabrać głos?Prowadzący 1: teraz prosimy Panią Dyrektor o wręczenie nagród wyróżniającym się uczniom. ( listy referencyjne, pochwalne i nagrody). 2. Pozostałe świadectwa zostaną wręczone przez wychowawców po zakończeniu części 1:Za chwilę nastąpi wyprowadzenie pocztu sztandarowego A ZARAZ PO NIM CZĘŚĆ ARTYSTYCZNA, NA KTÓRĄ WSZYSTKICH BARDZO SERDECZNIE sztandaru szkoły. • Proszę o powstanie.• Baczność! • Sztandar szkoły wyprowadzić! • Spocznij! Wyprowadzenie sztandaru1 proszę o powstanie uczestnicy powstają przed wyprowadzeniem sztandaru spocznij, postawa ,,spocznij”2 ,,baczność” wyprowadzić sztandarWERBEL uczestnicy w postawie ,,zasadniczej” postawa ,,na ramię w marszu”3 spocznij uczestnicy siadają CZĘŚĆ ARTYSTYCZNAProwadzący 2:Koleżanki i koledzy! Wszystko ma swój początek i ma swój koniec, a każda chwila znika tak szybko, że nawet gdybyśmy chcieli ją zatrzymać, przemija, zanim zdążymy ją obyście dzisiejszy dzień zapamiętali jako pierwsze zamknięte i pierwsze otwarte drzwi. Dlaczego? Bo są rzeczy znane i nieznane, bliskie i dalekie, mądre i niemądre, smutne i radosne. A pomiędzy tymi tajemniczymi i odkrytymi doznaniami są drzwi, właśnie 1: Nieuchronność omija, co chcemy ocalićWystarczy ciepłą iskrę pod sercem zapalić, by wyrosły w nas i trwały ulotne wrażenia – Drogowskazy pamięci najmilsze słów poety zebraliśmy się tutaj aby pożegnać się i powspominać to co minęło. Chórek: (na melodię z „Klanu”):Jak pory roku VivaldiegoZmienia się „Rolnik” w naszych nam szkoło, cos miłego,nie pędź tak, prosze daj szkolne jest nowelą,Której nigdy nie masz dosyć;Wczoraj zabrzmiał pierwszy dzwonek,Dzisiaj czas rozłączyć losy,Życie szkolne jest nowelą,raz przyjazną, a raz wrogą;Czasem chcesz się pożalić,ale nie masz do szkoła jest jak drzewo:Łamie się, chwieje w naszych oczach,Jak w porach roku czas ja zmienia,szczypta zachwytu, łyk , szkoło nam najdroższa,będziesz zawsze w mych wspomnieniach;każdy tydzień, każdy miesiąc ...Szkoło, szkoło, do widzenia!Prowadzący 2: Jak widać te cztery lata minęły bardzo szybko, każdy uczeń znalazł odpowiednie dla siebie miejsce i role w nowej szkole. Tymczasem mijały kolejne dni, miesiące i lekcje. Przypomnijmy choć jedną z nich.(wchodzą osoby i siadają w ławkach):Osoba I , Osoba II, Osoba III, Osoba IV, Osoba V – uczeń przy tablicy, NauczycielChórek: (na melodie ze „Smerfów”):Hej, koledzy, jeśli chcecieZobaczyć lekcji czas,do klasy dziś zapraszam was,Wyobraźnie włączcie,Słuch wytężcie i usiądźcie,zaczynamy nowy uczniowie, zbliża się nauczyciel!(wchodzi nauczyciel z dziennikiem i siada za biurkiem)Narrator: Natenczas nauczyciel sięgnął po okularyI bazyliszka wzrokiem zmierzył swe jak makiem zasiał; wszystkim się zdawało,Że właśnie ich dziś wyrwie profesorskie jak mysz pod miotłą, wzrok w ławkach utkwili,Zda się – wieki mijają. A tutaj – po chwili ...Narrator: Niczym puszka Pandory dziennik się otwiera, a belfer posępnie na listę spoziera i rzecze:Nauczyciel: Co się odwlecze to nie uciecze. (wskazując linijka jednego z uczniów):Proszę do tablicy, rozwiąż kochanie,Takie bardzo proste, łatwiutkie I: W ławkę wrosła biedactwo, nogi jak z ołowiu, w sercu strach paniczny , a pustkę ma w Ze stoickim spokojem nauczyciel czeka, wreszcie nerwy Nie udawaj Greka! Do tablicy proszę.(wskazana uczennica gra to, o czym mówią koledzy)Osoba II : Ofiara ruszyła ... noga za nogą. Czy jej moce piekielne , czy niebiosa pomogą?Osoba III: Doszła – jak słup soli stoi pod tablicą, oczy szeroko otwarte, pobladłe IV: Nabrała wody w usta, milczy jak zaklęta, Nic nie wie, niczego dzisiaj nie I: Może ktoś podpowie, nić Ariadny rzuci I męki Tantala tej sierocie skróci?Osoba II: Cóż, z pustego Salomon nawet nie naleje, na nic więc wzrok Siada, waćpanna, siadaj, pókim miły,Pały przy twym nazwisku już mi się moje dobre serce, nic Ci dziś nie stawiam,Ale zniknij mi z oczu; siadaj, V: III: Na miejsce powraca, szczęściu nie ufając; Pały dzisiaj nie ma, lecz pała nie zając.(dzwoni dzwonek, nauczyciel wychodzi, następnie uczniowie)Chórek: (na melodię „Konik na biegunach”):Za dzień, może dwa schodami na strych zeszyty i ksiązki jak wiatr sprawdzianów zły czas i stresy twe wszystkie dzień, może dwa schodami na strych za książką przeklętą poczłapiąBeztroskie te dni i zobaczysz, że w szkole nie było tak masz sto i kartkówek masz sto, bez przerwy to trwa – karuzela;Nie randka, co trwa, nie piłka, co gra, bez reszty twój czas ci zbyt trudna do du... na chwilę zastygasz się więc i zawołaj, jak wtedy, gdy kserowałeś z papieru – broń na sprawdzian, zwykła ściągawka, a mała karteczka, a poratuje, z papieru – broń na sprawdzian,Przyjaciel ucznia, wróg profesora, każdy powinien jam miećProwadzący 1: Na takiej i podobnych lekcjach upływało uczniowskie życie. Zapewne wiele razy widmo jedynki straszyło nas po nocach, a każdy styczeń i czerwiec to były miesiące ciężkich batalii o dobre 2: Życie ucznia na szczęście nie polega jedynie na nauce w szkolnej ławce. Posłuchajmy dalej:Skecz:Osoba I(chłopak), Osoba I: Hej, Co tam , co tam? Jak tam jak tam?Osoba II: No ... w porzo Ty , a co to dzisiaj jest? Wszyscy tacy No jak to, co? Ludziska szkołę dziś Co Ty powiesz, to teraz w styczniu jest już koniec roku- Facet, w jakim styczniu? Przecież już prawie maj jest!- Maj , a to dlatego te ferie w tym roku, to mi się jakieś długie wydawały. To mówisz , że szkołę skończyli..., ty, ale jak im się to kurcze udało?- To nie wiesz przecież to byli mistrzowie ściemy i kombinatorstwa A wiesz Ty co, takie umiejętności to by mi się Dobrze gadasz, mam telefon do jednego, dzwoń!- ja dzwonię, a ty weź kartkę i notuj!Osoba III: Siema...kope lat Stary...Osoba II: Franek, ty, mam taką sprawę, Osoba III: Gdyby nie to pewnie byś nie dzwonił...Dawaj....Osoba II: Ty powiedz mi, co trzeba robić, żeby udało się budę skończyć? Ale czekaj no na głośnomówiący wrzuce...jest tu ze mną Edek....No to dawaj! Osoba III: Co trzeba robić?? No wiesz stary.....uśmiechać się do nauczycieli na dzień dobry i do widzenia, najlepiej od ucha do ucha....Osoba II: ....(jakby do siebie) Szczerzyć się do nauczycieli.....Ej chwila...ale jak pałę dostanę? .. To co wtedy?.... nie uśmiechać się absolutnie? Osoba III: Nie no....zrobić zbolałą minę , ... Osoba II: ...zrobić zbolałą minę (do piszącego kolegi) – piszesz?Osoba I: -pisze , piszę ... (jakby do siebie) zbolałą minę zrobić... Osoba III: siadając na miejsce powłóczyć II- Powłuczyć nogami?! Ty, ale jak to się robi, trzeba poćwiczyć .. (ćwiczy). ... i co jeszcze? Osoba III: No to tak...eee tego....słuchaj... koniecznie trzeba być aktywnym....Osoba II: Być aktywnym?? ale co dokładnie robić? Osoba III: No stary nie wiesz??kitu nie wciskaj! ja to bym roku nie przetrwał jakbym nie stosował się do pewnych zasadOsoba II: No dawaj, dawaj...Osoba III: ... tablice ścierać, kredę przynosić, okna po lekcji otwierać, śmieci zbierać, nauczycielom pomagać, ... na przykład magnetofon anglistom i kobicie od niemca przynosić. Osoba II: zapisuj OsobaI: Zapisuje...ale co on ściemnia....Stary ale jak, nie mam w domu tyle magnetofonów?!Osoba II: Głąbie kapuściany! Nie rozumiesz tej prostej zasady....ja już wszystko wiem...po prostu trzeba wyręczać nauczycieli. Osoba I: A jak te pały poprawić? Osoba II: Jak A ... yhy... chodzić za nauczycielem , pytać, poprawiać tak długo Az mu się znudzi i w końcu Ci dopa postawi. Osoba II: A jeszcze jedno? Ile Ci co mają te świadectwa z czerwonym paskiem musieli się nachodzić? Osoba I: Czerwony pasek Ci się marzy...chyba na d...Osoba II: Ej cicho!Osoba III: Nie no Stary, to wyższa szkoła jazdy jest...Nie dla psa kiełbasa....Osoba II: Nie no...się wie.... No rzeczywiście pewnie nie jedne buty musieli dobra stary, dzięki, 1: Wystarczy tej wesołości, jeszcze miesiąc ciężkiej i wytężonej pracy przed nami, egzaminy maturalne i zawodowe...a potem...posłuchajmy piosenkiChórek: ( na melodie Maryli Rodowicz „Ale to już było”) minął kolejny dzień,czerwiec śpiewa pieśń o zieleń, i słońce, i cień,i właściwie nic już mnie nie ma dzwonków, szóstek i pałi wkuwania matmy po dziś wszystko to, co bym chciał,Złoty piasek i morski piach we włosach. refren: Ale to już było i nie wróci więceji choć tyle się zdarzyło, to do przodu wciąż wyrywa głupie to już było, znikło już za namichoć w papierach lat przybywato naprawdę wciąż jesteśmy tacy stopnie, klasówki, stresi przyjemne przerwy i to zwykle tak w życiu jest,że w swych paczkach czujemy się tyle radości i łezi spełnionych marzeń, nadzieia wszystko, co przed nami jesttchnie radością słonecznych niedzieli. przeraża nas przestrzeń i czas,Dziś myślimy o studiach, o nadzieją napawa nas fakt,Że będziemy wędrować po życie studenckie już nas,Pełne wyzwań i nowych wrażeń, ale czasem powrócić czas do swej klasy i do szkolnych Nasza akademia dobiega końca. Jeszcze na koniec kilka słów pożegnania od nas - przedstawicieli klas trzecichProwadzący 2: Nasze życie – ciągła wędrówka, a do celu wiodą tak różne drogi. Czasem jest to twardy, ubity trakt, a innym razem wąska ścieżka, pełna kolein i wyboi. I jeszcze zakręty, i skrzyżowania, zmuszające do obrania właściwego kierunku. Drodzy absolwenci. Wasza podróż wciąż trwa, właśnie dobiega kresu jej kolejny etap – nauka w szkole. Początek nie był łatwy – obce twarze, nowe obowiązki i ten niepokój: Czy dam radę? Czy na pewno dotrzymam innym kroku? A jacy będą współtowarzysze szkolnej wędrówki? Serdeczny uśmiech nowego wychowawcy, pierwsza dobra ocena, życzliwa pomoc kolegi – stopniowo pojawiała się wiara w siebie i przekonanie, że kroczycie pewnie właściwą drogą. I tylko cel wydawał się tak odległy. Pamiętacie? Każde 45 minut lekcji zdawało się wiecznością, a 4 lata minęły jak jedna chwila. Kończy się prosta drogą, którą wspólnie wędrowaliście, pokonując drobne przeszkody i życzliwie pomagając tym, którzy od czasu do czasu się potykali. Wędrówka trwa nadal, ale już inaczej. Trzeba pożegnać przyjaciół, opuścić przetarty szlak i poszukać nowej drogi, a jest ich tak wiele. Kuszą wielkimi sukcesami, ale czasem prowadzą na manowce. Tak łatwo pobłądzić i stracić z oczu cel. Drogie koleżanki, kochani koledzy. Wielki Polak, Jan Paweł II, powiedział ludziom młodym: „Czasem nie zaszkodzi, jak się nad sobą zamyślisz. To lepsze niż gdybyś miał lekkomyślnie przeżywać swą młodość i gubić wielki skarb, wielki niepowtarzalny skarb, który w sobie nosisz, którym jesteś Ty sam – każdy, każda.” Pamiętajcie o tych słowach, wybierając dalszą drogę i strzeżcie niepowtarzalnego skarbu swej młodości. Od nas, młodszych koleżanek i kolegów, przyjmijcie najlepsze życzenia. Życzymy Wam radości zasiewu, wytrwałości oczekiwania i najpiękniejszych zbiorów tam, gdzie codziennie zostawicie swoje serce, swój umysł i swoje siły. Życzymy niepokoju, który nie pozwala trwać bezczynnie, szerokiego spojrzenia, które pomaga dostrzegać prawdy ukryte, takiej radości, przy której smutek zamiera, a pragnień tak czystych, że od nich niebo błękitnieje. Prowadzący 1: PONIEWAŻ PRZYGOTOWALIŚMY PREZENT ZAPRASZAMY TUTAJ NA SCENĘ PRZEWODNICZĄCYCH POSZCZEGÓLNYCH KLAS CZWARTYCH.(Po wejściu maturzysty na scenę)Prowadzący 2: Powoli stajecie się kowalami własnego losu. Podkowa, którą chcemy Wam podarować symbolizuje szczęście, powodzenie w życiu, zatem niech przyniesie szczęście na egzaminie maturalnym i zawodowym a przede wszystkim niech przypomina Wam chwile spędzone w naszej 1 (po zejściu maturzystów ze scenyDziękujemy za uwagę! Zapraszamy jeszcze na scenę wszystkich, którzy dziś wystąpili. (ukłon, brawa, zejście ze sceny)Teraz nastąpi wręczenie świadectw przez wychowawców klas maturalnych.
I. WSTĘP (na scenę wchodzi prowadząca para) Prowadząca: Witam wszystkich bardzo serdecznie imieniu społeczności uczniowskiej naszej szkoły! Szanowni Państwo, koleżanki i koledzy! Przypadł nam w udziale wielki zaszczyt poprowadzenia tej wspaniałej uroczystości - zakończenia roku szkolnego klas maturalnych. Prowadzący: Drodzy
26 kwietnia odbyło się uroczyste pożegnanie uczniów klas czwartych. Tego dnia po raz ostatni zabrzmiał dzwonek dla grupy ponad 50 uczniów, którzy spędzili w murach naszej szkoły cztery, prawdopodobnie najpiękniejsze lata swojego życia. Szkoły, w której każdy z nich pozostawił jakąś część siebie, przyjaźnie, sympatie, momenty radości jak i gorycz porażek. Wydarzenie rozpoczęło przemówienie Pani Dyrektor Agnieszki Piekarskiej oraz Przewodniczącej Rady Rodziców Elżbiety Mazurek, które dziękowały uczniom klas IV za trud włożony w naukę oraz godne reprezentowanie szkoły, jak również życzyły sukcesów na maturze i w dalszych etapach życia. Przemówienia te stanowiły z pewnością moment refleksji i zadumy. Oficjalną część wydarzenia stanowiło też uroczyste przekazanie pocztu sztandarowego dokonanego pod przewodnictwem opiekuna Pocztu- Pana Artura Paterka. Odbyło się również uhonorowanie wielu uczniów klas IV za ich osiągnięcia w nauce i sporcie, pracę w samorządzie uczniowskim oraz za godne reprezentowanie i działalność na rzecz szkoły i internatu. Uczniowie Ci otrzymali z rąk Pani Dyrektor, Kierownika Internatu oraz wychowawców liczne nagrody. Na szczególną uwagę zasługuje osiągnięcie ucznia Rafała Koźlińskiego, który otrzymał świadectwo z wyróżnieniem, jak również uczennicy Joanny Adamczyk, która w ciągu czterech kolejnych lat nauki uzyskała 100% frekwencję na zajęciach szkolnych. Korzystając z okazji nagrodzono też zwycięzców i uczestników niedawno organizowanych w szkole konkursów. W szkolnym konkursie z języka rosyjskiego dla maturzystów I miejsce zajęła uczennica Julia Żelazko, II- Iwona Antoniuk oraz III- Tomasz Golec. Uhonorowano też Tomasza Kalinowskiego, który zajął III miejsce w Ogólnopolskim Konkursie Historycznym „Krąg” w kategorii szkól ponadgimnazjalnych oraz wręczono wyróżnienia sześciu innym uczestnikom tego konkursu. Gratulujemy! W czasie uroczystości można było usłyszeć również pożegnalne piosenki w wykonaniu członków szkolnego zespołu wokalnego. Głos również zabrali przedstawiciele maturzystów, którzy przekazali na ręce dyrekcji pamiątkowe tablo oraz żegnający ich uczniowie klas trzecich. Na zakończenie tej podniosłej uroczystości tegoroczni absolwenci otrzymali przygotowane przez uczniów klas trzecich pożegnalne upominki oraz zrobili pamiątkowe zdjęcia.
Scenariusz przedstawienia na pożegnanie klas maturalnych. Scenariusz pożegnania klas maturalnych w konwencji spotkania z dwiema zabawnymi i wiecznie spierającymi się wróżkami, które przepowiadają uczniom przyszłość po ukończeniu szkoły. u0007Starsza Wróżka, ubrana jak Cyganka, i Młodsza Wróżka, roztrzepana, modnie ubrana i

Beata KowalskaDariusz LelonekZespół Szkół im. Wł. Szaferaw Złotym Potoku SCENARIUSZ UROCZYSTOŚCI ZAKOŃCZENIA ROKU SZKOLNEGO KLAS MATURALNYCH Celem ogólnym jest podtrzymanie tradycji internatu, utrwalanie więzi koleżeńskich oraz rozwijanie i wykorzystanie zdolności artystycznych wychowanków. POWITANIE Dwóch prowadzących (dziewczyna i chłopak), witają zgromadzonych gości - w tle piosenka zespołu Kombi "POKOLENIE"Prowadząca: Witamy serdecznie wszystkich zgromadzonych na dzisiejszej uroczystości pożegnania absolwentów naszej szkoły, szczególnie ciepło tegorocznych maturzystów, dla których dzisiejsze spotkanie jest ostatnią uroczystością w naszym dobry początek Wasza młodsza koleżanka przedstawi tekst Janusza Kofty "TWÓJ CZAS"Przyszedł twój czas,Daleka droga przyjacielu,Daleka droga...Rusza nas wielu ku swoim celomNa własnych nas nie nauczyStarszych przestrogaBędziemy błądzić,będziemy kluczyć - daleka droga cię onieśmielaJak innych wielu?Lecz stanąć w miejscu,To zostać w tyle,Tak Przed Wami jeszcze egzaminy maturalne. Wkrótce opuścicie szkolne mury. Każdy z Was, drodzy maturzyści zostawia tu kawałek siebie, swoje przyjaźnie i sympatie, marzenia i tęsknoty. Mamy nadzieję, że w Waszej pamięci pozostaną tylko piękne wspomnienia wspólnie spędzonych Pozostając z tą nadzieją zapraszamy na część artystyczną przygotowaną przez młodszych kolegów. CZĘŚĆ ARTYSTYCZNAI. WSPOMINKI Z PRZYMRUŻENIEM OKA czyli czas przeszły maturzystyProwadząca: Czas płynie, mijają lata, wiele z nich spędziliśmy w szkolnej ławce, ale czy możemy powiedzieć, że wiemy wszystko? Posłuchajcie pary swoich młodszych kolegów w wierszu W. Ścisłowskiego "WIEM I ... NIE WIEM".Ja wiem, co to jest tangens, Ja wiem, gdzie żyją kangury,Ja wiem gdzie płynie GangesOraz gdzie leży Turyn! Ja wiem, co to jest atom, Ja wiem jak powstaje pasat, Ja wiem, co ganił Katon, Znam kwasów moc i wiem kto walczył pod Płowcami,Ja wiem, że wiąz jest drzewem,Lecz mówiąc między namiJednego tylko nie wiem:Nie wiem,czy zdam egzamin,Nie wiem czy złapię dwóję,A mówiąc między nami -To właśnie Zdarza się również wcale nie tak rzadko, że w związku ze szkołą targają nami sprzeczne uczucia. Wyrazicielem ich będzie nasz następny kolega, który wyśpiewa nam te rozterki w przeróbce (specjalnie na tą okazję ) "Niepewności" Marka piosenki:Gdy cię nie widzę, nie wzdycham, nie płaczę,Wręcz tracę zmysły, kiedy cię gdy cię długo nie oglądam,Czegoś mi braknie, kogoś widzieć żądamI tęskniąc sobie zadaję pytanie:Jak już cię skończę, co się ze mną stanie?La, la, la....Cierpiałem nieraz, nie myślałem wcaleAbym przed Wami szedł wylewać żale,Idąc bez celu nie pilnując drogiSam nie pojmuję jak w twe zajdę wchodząc sobie zadaję pytanie:Jak już cię skończę, co się ze mną stanie?II. CZAS PRAWIE TERAŹNIEJSZYProwadzący: To było dla Was jeszcze tak niedawno, a dla tych dwóch dziewczyn występujących w skeczu "WYWIADÓWKA", to jeszcze długa, nie zawsze miła codzienność. Nie zamówiliśmy co prawda Kabaretu Moralnego Niepokoju, ale nasze koleżanki też sobie doskonale Dalszy ciąg opowieści w czasie prawie teraźniejszym. Tym razem o bardziej przyjemnych (dla wielu) chwilach związanych z chodzeniem do szkoły. Wiersz A. Oppmana "WAGARY" i kolejny młodszy młodzieńcze lata!Szkolne wspomnienia niezapomniane!Na ciężkich drogach chmurnego świataWyście jak balsam na krwawą ranę!Gdy wstecz obrócę wzrok taki łzawy,Wnet się jak czarem byt złoci szary -Niech żyje przyjaźń ze szkolnej ławy!Niech żyją nasze dawne wagary! III. CZAS PRZYSZŁY - czyli dni, których jeszcze nie znamyProwadzący: A teraz chwila z muzyką. Posłuchajmy piosenki dedykowanej, jak wszystko w dzisiejszym programie naszym maturzystom. Zapraszamy wykonawcę piosenki Marka Grechuty "DNI, KTÓRYCH JESZCZE NIE ZNAMY".Tekst piosenki:Tyle było dni do utraty siłDo utraty tchu tyle było żałujesz tych, z których nie masz nic, Jedno warto znać, jedno tylko wiedz, że... Ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy, Ważnych jest kilka tych chwil, na które czekamy. Ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy, Ważnych jest kilka tych chwil, na które rozpoznać ludzi, których jeszcze nie znamy?Jak pozbierać myśli z tych nieposkładanych?Jak oddzielić nagle swój rozum od serca?Jak usłyszysz siebie spośród śpiewu tłumu?Jak rozpoznać ludzi, których jeszcze nie znamy?Jak pozbierać myśli z tych nieposkładanych?Jak odnaleźć nagle radość i nadzieję?Odpowiedzi szukaj, czasu jest tak niewiele!Prowadząca: Przed Wami nadzieje, niepokoje i szukanie własnej drogi życia. Na tej drodze spotkacie mnóstwo znaków zapytania, ale to dopiero jutro. Dziś się bawimy i chcemy Wam dać trochę "podpowiedzi". Prowadzący: A może będzie Wam dane "zasmakowanie" życia studenckiego? Ku przestrodze "PAMIĘTNIK STUDENTA ZNALEZIONY W ZSYPIE" autor Jacek "pamiętnika":4 lipca - Zdał ja na studia. Ot i życie studenta prowadzić października - Mieszkanie ja dostał w akademiku. Mieszkamy we trzech plus październik - Doładowali jeszcze trzech do październik - Napisali my pismo do pana rektora, że jak doda jeszcze dwóch, to się październik - Przyszła odpowiedź od pana rektora. Dodał październik - Nad ranem ten nade mną powiedział, żebym obudził tego pode mną, bo ten pod nim idzie na 6-tą do kościoła. Od dziś będziemy spać tak, żeby ci, którzy pierwsi idą spali na listopad - Dziś spałem do 11-tej, bo ten nade mną był po imprezie i musiał się listopad - Piątek, dziś spałem pod spodem. O 4-tej rano straciłem przytomność. Wszyscy porozjeżdżali się do domu, mnie obudzili dopiero w poniedziałek listopad - Przyszedł list z domu. Pytają czemu nie przyjechałem na wesele brata. Przecież nie napiszę, że leżałem bez czucia na podłodze. Napisałem, że złamałem listopad - Złamałem listopad - listopad - grudnia - Przekuliśmy się do pokoju stycznia - Wczoraj przyszła do mnie Kaśka. Było fajnie. Oglądaliśmy styczeń - Imieniny styczeń - Urodziny Zbycha. Jutro impreza u Bolka. Nie wiem, czy luty - Kuję do luty - Oblałem luty - Oblewam oblany kwiecień - Wyrzucili mnie z akademika. Wieczorem wróciłem przez okno. Koledzy się - Występuję w ....... Robię z siebie Myślicie, że szukanie pracy będzie łatwiejsze? No to posłuchajcie jak może być. Opowiedzą Wam o tym dwie nasze koleżanki w Skeczu "SZUKAM PRACY".Prowadzący: A teraz Skecz "BIURO MATRYMONIALNE"- tekst skeczu pochodzi z Kabaretu Moralnego Niepokoju. Koledzy trochę Was Moglibyśmy jeszcze długo w tym tonie, ale wiadomo, że każdy z Was wybierze swoją drogę życia. My tylko możemy Wam życzyć by była ona usłana sukcesami. Prowadzący: Uzupełnieniem naszych życzeń będzie piosenka „ACIDLAND" Zespołu MYSLOVITZ z wynikającym z niej przesłaniem cytuję "...nie poddaj się, bierz życie jakim jest...". Więcej „wyśpiewają" Wam młodsi PREZENTACJA MULTIMEDIALNA - "HISTORIA MATURZYSTÓW"Prowadząca: (w tle piosenka Zespołu IRA "ZATRZYMAJ MNIE, NIE DAJ MI ODEJŚĆ")Więc zapraszamy Panowie i PanieTo maturzyści są na ekraniePrzez cztery lata nauki i pracyTak nam wyrośli, teraz są postawa, ubrania, włosy...Jak się potoczą ich dalsze losy?Na ekranie Prowadzący przedstawiają przygotowaną wcześniej Prezentację multimedialną - „ HISTORIA MATURZYSTÓW” zawierającą zdjęcia maturzystów w nietypowych sytuacjach czy pozach wraz ze śmiesznymi podpisami i wierszykami o nich autorstwa młodszych Myślę, że niejeden z Was zgodzi się z Julianem Tuwimem, który w wierszu "NAUKA" pisze:Nauczyli mnie mnóstwa mądrości,Logarytmów, wzorów i formułekZ kwadracików, trójkącików i kółekNauczyli mnie nieskończoności. Wiem o kuli napełnionej lodem O bursztynie, co się go pociera Wiem, że ciało pogrążone w wodę Traci tyle ile... et Wiemy też, że wiedzę jak dokonywać właściwych wyborów w życiu, musicie zdobywać sami. Dla każdego z nas szczęście znaczy co innego i każdy z nas wybierze swoją drogę Logan "SPOTKANIE Z ŻYCIEM"Każdego dnia wśród szumnych prawdNajprostsze z pytań dyktuje świat:Dokąd mam iść? O co się bić?Dla kogo warto żyć?...Jak w każdej grze, musimy mieć czasem szczęście, by wiodło pogoni dnia niejeden raz poznamy życia się wszyscy występujący w spotkaniu. Kolejno recytują fragmenty wiersza W. Ścisłowskiego "I TY MOŻESZ BYĆ EINSTEINEM"Tekst wiersza:Nie bądź osłem do kwadratuDo sześcianu mędrcem bądźWiedza to jest silny atutStaraj się go w rękę wziąć. Nie twierdź ni w pięć ni w dziesięć, Że cię prześladuje pech. Nigdy nie mów "ja tam nie wiem" Kiedy zliczysz choć do gdzie trzeba ruszaj głowąI wysoko głowę nieś,Oceniając na różowoSwych komórek szarych treść. I ty możesz być Einsteinem, Jeśli bardzo tego chcesz! A zdolności nadzwyczajne Mogą drzemać w tobie też!Tak więc stale mierz wysoko!Tam gdzie Szklanej Góry grzbiet,Nie rób nic "pi razy oko"Bo do zera spadniesz wnet! Nie wiesz w żadne dni feralne, Życie to otwarta gra, I ty możesz być Einsteinem Gdy energię w sobie masz!Prowadzący: Zrobiło się bardzo poważnie, to znaczy, że nadszedł czas pożegnania. Kończy się kolejny etap Waszego życia. Czekają Was nowe wyzwania: matura, egzamin zawodowy, studia, praca, założenie rodziny. Żegnamy Was życzeniami płynącymi z głębi serca. Życzymy Wam, by każdy nowy wybór był trafny i spełnił Wasze oczekiwania i Niech omijają Was troski i zmartwienia a kiedy czas zagłuszy pamięć szkolnych zdarzeń, niech te drobne upominki pomogą Wam wspominać wspólnie spędzone chwile. Tym razem będą to Wasze karykatury, wykonane przez dwie uzdolnione plastycznie wręczają upominki maturzystom. W tle piosenka Stanisława Sojki "TOLERANCJA".Zaproszenie na poczęstunek.

BCIk.
  • qpclag4448.pages.dev/1
  • qpclag4448.pages.dev/3

    • piosenki na pożegnanie klas maturalnych